bvawer bvawer
|
خنده از دو قسمت تشكيل شده است كه يكي به حالت صورت و ديگري به صدايي كه توليد مي شود اطلاق مي شود.
وقتي ما مي خنديم، مغز دستور اين عمل ها را صادر مي كند و اگر شديدتر بخنديم، دستوراتي براي تكان خوردن دست ها و پاها نيز صادر مي شود.
هنگام خنده 15 ماهيچه صورت به حركت در مي آيند كه مهم ترين آنها مكانيزم حركت لب هاي بالاي شماست.
ماهيچه هاي حلق شما دچار انقباض مي شوند و به همين علت شما دچار بريده نفس كشيدن مي شويد.
گاهي اوقات در حالت هاي شديد خنده مجراهاي اشكي شما هم وارد كار مي شوند و در حالي كه شما از شدت خنده دهان خود را براي گرفتن اكسيژن بيشتر باز و بسته مي كنيد صورت تان هم از اشك خيس مي شود و حتي رنگ چهره تان به قرمز تغيير مي كند و صداهاي عجيبي نيز توليد مي كنيد.
خنده,خنديدن,خنده و خنديدن
محققان بسياري تا كنون سعي كرده اند كه از مكانيزم خنده بيشتر بدانند، اما مشكل اين است كه در هنگام تحقيقات، خنده افراد زود از بين مي رود .
يكي از محققان تحقيق خود را روي صداي خنده متمركز كرد و به اين نتيجه رسيد كه همه خنده ها از يكي از صداهاي ها-ها-ها يا هو-هو-هو پيروي مي كنند و امكان ندارد فردي بتواند با تركيب اين دو صدا بخندد.
محققان معتقدند كه در بدن انسان يابنده هايي وجود دارد كه خنده را تشخيص مي دهد و باعث ادامه يافتن آن مي شود. از نظر آنها خنده يك عكس العمل كاملاً اتوماتيك و نا خودآگاه است.
خنده,خنديدن,خنده و خنديدن
آيا فقط انسانها مي خندند؟ انسانشناسان اغلب بهدنبال يافتن تعريفي از «انسان» هستند. آنان براي يافتن چنين تعريفي، بايد درباره تمام انسانهاي جهان ـ از شهرنشينها تا كساني كه در طبيعت بكر زندگي ميكنندـ اطلاعات زيادي كسب كنند به اين منظور برخي فسيل انسانتبارها مانند هومواركتوس يا نئاندرتالها و برخي ديگر گونهها، مانند ميمونها را مطالعه ميكنند تا به تعريفي قابل قبول برسند.
اما يكي از ويژگيهايي كه انسان را از اين گونهها جدا ميكند، كه البته بايد مورد توجه انسانشناسان نيز قرار گيرد، تمايل منحصر به فرد ما انسانها به «خنديدن» است. آنچه باعث خنده ما ميشود اغلب نوعي «تضاد» است. همه ميدانيم خنده براي ما انسانها خوب است؛ ما خنده را بهعنوان لذتي در زندگي و نوعي «رهايش احساسي» تجربه ميكنيم. براي اينكه قادر به خنديدن باشيم، بايد خود را از هرگونه احساس وابسته به عشق، نفرت، ترس يا هر حس قدرتمند ديگري جدا كنيم.
ممكن است بگوييد حيوانات هم زماني كه با هم بازي ميكنند اصواتي از حنجره خود توليد ميكنند، اما خنده انسان همچنان منحصربه فرد و مسري است. اگر عدهاي بخندند، بقيه به سختي ميتوانند جلو خود را بگيرند و آنان هم به خنده ميافتند.
خنديدن لزوما به جوك و لطيفه ربط ندارد اگر از افراد بالغ بپرسيد چه چيزهايي بيشتر از همه آنها را به خنده مي اندازد در پاسخ خواهند گفت جوك و طنز. ولي اين دريافت اشتباه است.
رابرت پروواين يك روانشناس از داشنگاه مريلند آمريكا اين موضوع را كشف كرده كه ما هنگام صحبت با دوستان خود بيش از هر وقت ديگري مي خنديم. درحقيقت امكان خنديدن ما به هر موضوع و نكته اي زماني كه در جمع دوستان هستيم ۳۰ برابر مي شود.
نكته جالب اين است كه موضوع اكثر مكالمه هاي ما با دوستانمان جوك و لطيفه نيست بلكه به حرفها و يا نكته هايي مي خنديم كه به خودي خود ممكن است اصطلاحا بامزه و خنده دار نباشند. در نتيجه بايد گفت كه در اين موارد خنده و خنديدن يك شكل از ارتباط گيري است و نه يك نوع واكنش.
علم "خنده شناسي" به ما مي گويد كه خنده بيشتر با رفتار جمعي و گروهي ما انسانها ارتباط دارد تا با جوك و لطيفه و از طريق خنديدن ما به ديگران نشان مي دهيم كه به آنها علاقمنديم و آنها را درك مي كنيم.
خنده,خنديدن,خنده و خنديدن
خنده و خنديدن وقت مناسب مي طلبد معمولا در مكالمات معمولي مردم به نوعي خنده خود را تنظيم مي كنند تا در پايان جمله اتفاق بيافتد. حتي كساني كه با زبان علائم ارتباط برقرار مي كنند همين روش را به كار مي گيرند با وجوديكه اگر بخواهند مي توانند در سراسر گفتگوي "بي صداي" خود بخندند.
اينكه كمدين ها چگونه مي توانند زمان دقيق گفتن لطيفه هاي خود را در طول اجراي يك برنامه زنده تنظيم كنند هميشه من را به حيرت وا داشته است.
پيچارد مك لين يك كمدين كه در عين حال كمدي آموزش مي دهد در اين مورد مي گويد:"رفتن روي صحنه و جلوي خنده خود را گرفتن آن هم درست در لحظاتي كه همه تماشاچيان دارند مي خندند، مستلزم اعتماد به نفس و كنترل بسيار زيادي است.
و اينكه پس از يك موج خنده تماشاچيان دقيقا در چه زماني مي توان دوباره سر صحبت را بازكرد يك نكته بسيار ظريفي است. از يك طرف نبايد با حرف زدن خنده جمعيت را مختل كرد ولي در عين حال نبايد زيادي صبر كرد كه فضاي تالار سرد شود."
گردآوري: بخش روانشناسي بيتوته
امتیاز:
بازدید:
|
|
[قالب وبلاگ : سایت آریا] [Weblog Themes By : sitearia.ir] |